بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
(خداوند مالک و روشنگر و هدایتگر دینِ انسانها می باشد)
سوره ۷۹: النازعات - جزء ۳۰ - ترجمه قمشه‌ای
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿۱﴾ قسم به فرشتگانی که (جان کافران را) به سختی بگیرند. (۱)
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿۲﴾ قسم به فرشتگانی که (جان اهل ایمان را) به آسایش و نشاط ببرند. (۲)
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿۳﴾ و قسم به فرشتگانی که با کمال سرعت (فرمان حق را) انجام دهند. (۳)
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿۴﴾ قسم به فرشتگانی که (درنظم عالم) بر هم سبقت گیرند. (۴)
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿۵﴾ قسم به فرشتگانی که (به فرمان حق) به تدبیر نظام خلق می‌کوشند (که قیامتی و ی خواهد آمد). (۵)
آغاز غیبت امام عصر(عج) مى توانست بحرانى در میان شیعیان ایجاد کند و موجب شگفتى و سرگردانى آنان گردد; اما این امر اتفاق نیفتاد، زیرا رسول خدا و ائمه ى معصومین از همان آغاز همراه با معرفى امام مهدى(عج) به مسلمانان، وقوع غیبت آن حضرت و کیفیت آن را هم گزارش نموده بودند تا پذیرش آن از سوى آنان آسان گردد. خصوصاً آن که عسکریین (امام هادى و امام عسکرى (علیهما السلام ) با کاهش ارتباط مستقیم خود با شیعیان و گسترش و تقویت نهاد وکالت، آمادگى لازم پذیرش این امر را بیش از پیش فراهم ساختند.
در این نوشتار به بررسى برخى از مباحث غیبت آن حضرت و علل آن پرداخته مى شود.
آیا مسأله ى غیبت مختص به امام زمان(عج) است؟
اکبر اسد علیزاده
بی گمان تقوا به عنوان مهم ترین فضیلت دینی و انسانی در بسیاری از کتاب های اخلاقی و اجتماعی، مورد بحث و تحلیل قرار گرفته و ابعاد مختلف آن از سوی بزرگان بررسی و تبیین شده است.
آن چه مهم می نماید، شناخت این فضیلت انسانی و دینی نیست، بلکه ایجاد آن و بهره گیری از آثار و پیامدهای مثبت دنیوی و اخروی آن است. این مهم نیز جز با تحمل مشقات و سختی ها، امکان ناپذیر است. در این نوشتار، تلاش بر این است که با تأکید بر آن چه پیشینیان از فضیلت فهمیده و ارائه نموده اند، گلچینی صورت پذیرد و با یادآوری فواید و آثار آن، خود و دیگران را به ایجاد آن و عمل به آن برانگیزیم. با این انگیزه، نوشتار حاضر فراهم آمده است. باشد تا با پیروی از دستورها و آموزه های انسان ساز قرآن و نمونه های عینی تاریخی، به این فضیلت در افراد و جامعه دست یابیم.
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: لَیسَ بِوَلِیٍّ لی مَن أَكَلَ مالَ مؤمنٍ حَراماً. هر کس مال مؤمنی را به ناحق بخورد پیرو من نیست. (وسائل، ج ١٢، ص ٥٣)
١ـ حضرت مهدی ارواحنا فداه:
لایَحِلُّ لِأَحَدٍ أَنْ یَتَصرَّفَ فی مالِ غیرهِ اِلاّ بِاِذنِه.
کسی حق ندارد در مال دیگری بدون اجازة او دخل و تصرف نماید. (بحار، ج ٥٣، ص ١٨٣)
٢ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
أعظمُ الخطایا اِقتِطاعُ مالِ امرِیءٍ مُسلِمٍ بِغَیر حَقٍّ.
عظیم‌ترین گناهان، خوردنِ به ناحق و به مال یک مسلمان است. (تحف‌العقول، ص ٢١٧)
٣ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
لَیسَ بِوَلِیٍّ لی مَن أَكَلَ مالَ مؤمنٍ حَراماً.
هر کس مال مؤمنی را به ناحق بخورد پیرو من نیست. (وسائل، ج ١٢، ص ٥٣)
درباره این سایت